Overleden broertje

Ze voelde zich al zo lang onzeker. Haar scheiding had erg veel pijn opgeleverd. Ze had eindelijk de stap durven zetten om te komen en het onder ogen te zien. Nadat we eerst een aantal sessies hadden besteed aan het precies uitpluizen waar het om ging en aan de pijn, werd het tijd om echt te gaan voelen.

Toen ze haar gezin van herkomst opstelde, kreeg voor het eerst haar overleden broertje een plek. “Welkom overleden broertje”, zei ze. Ze gaf iedereen uit het gezin een plaats, dat moest op de millimeter nauwkeurig want ‘iedereen moet elkaar raken’. Er werd geschoven en gevoeld op iedere plaats. Ook haar overleden ouders moesten dichtbij. Als laatste kreeg haar overleden volwassen broer een plek, in het midden. Dat gaf meteen een warm gevoel want ‘we hebben allemaal op onze eigen manier goed voor hem gezorgd’.

Toen ik haar vroeg haar eigen plek in te nemen, haar naam te noemen en haar taak in dit gezin, riep ze: “Eén van jullie zijn”! En dat voelde zó goed!

FONKELS, verhalen uit de praktijk, geschreven door Noor van Gulik. Zij is integratief psychosociaal therapeut. www.fonkel.nu. Deze blogs zijn uit het leven gegrepen en waarheidsgetrouw. Er is altijd overleg geweest met de betreffende cliënt(ë).