Therapie, dat doe je samen…

Ze komt al een aantal jaren bij mij. Soms één keertje, dan maanden niet, dan een paar keer. Ze komt als ze dat nodig heeft en dat is prima. Ieder doet dat op zijn/haar eigen manier.

Ze is een denker. Ze denkt heel veel, teveel. Ze denkt veel aan wat er zou kunnen gebeuren. Ze is niet angstig over feiten in het hier en nu maar juist over in de toekomst, wat misschien ooit of nooit gaat gebeuren. We hebben al van alles gedaan en aan van alles gewerkt. Ik heb de visie dat je juist het beste kunt werken op het vlak wat nog niet zo goed ontwikkeld is. Waar de groeikansen liggen. Waar de breuk zit, het niet weten, het niet voelen, de blinde vlekken. Het wel weten in je bewustzijn maar er toch steeds weer ‘intrappen’, in je eigen valkuilen. Bij haar is dat meer op gevoelsgebied. Soms werkt mijn visie niet het beste en is het goed om het in samenwerking anders te doen.

Ik zei al dat we met veel methodieken gewerkt hebben. En toch komen dingen terug. Hardnekkig. Er was nu ook iets heel verdrietigs gebeurd in haar leven. Wat haar aan het wankelen bracht. Ze vertelde me over wat steeds weer terugkomt. “Ik kan nooit voor 100% gelukkig zijn en ik vind het zo moeilijk om van mezelf te houden”. Ik dacht na en er ging me een licht op. Als we het voor de verandering eens aanpakken vanuit het stuk wat ze wel zo goed kan? Het denken.

Ze zei tegen mij: “Ik zie jou dan zitten, je denkt na. En ineens trek je een la van je kast open en daar komt iets uit”. Ik moest lachen. Ik word mij bewust dat ik dan eventjes helemaal vertrek van mijn cliënte, om in mijn binnenste een stoeipartijtje te hebben en vervolgens weer terug te keren met een nieuw idee. Dat gaat heel snel.

Ze doelt erop dat ik een A-3 uit de onderste lade van mijn kast haalde, met een schema voor ‘Downchuncking’. Een ‘chunck’ is een stukje informatie in de computer. Je werkt op verschillende niveaus van abstractie en start in de bovenste balk met een doel wat je wilt bereiken. Ik bevraag haar over wat je moet kunnen om dat te bereiken, we denken en discussiëren samen en zo worden er steeds meer vakjes ingevuld. Uiteindelijk onderaan komen er heel concrete deelgedragingen uit waarvan je een gedeelte al kunt en aan het andere deel kun je concreet werken, om zo je doel sneller en met meer gemak te bereiken. Je maakt dus van een groot en schijnbaar onbereikbaar doel, iets wat veel gemakkelijker haalbaar is door het te splitsen. Ik had er al lang niet meer mee gewerkt. Echt iets voor denkers. Leuk om samen op te puzzelen!

Een paar dagen later ‘liep ze logische niveaus’ op hetzelfde thema. Een methode om inzicht te geven in waarom je je doel of vermogens niet haalt. Een reflectie-hulpmiddel op je gedrag. Het gaat er om een patroon te ontdekken. Of tegen te komen waar je blokkeert. Je loopt van niveau naar niveau. Je staat stil en ik stel bij ieder niveau vragen. Door bewustwording krijg je een beter inzicht in jezelf. Als je missie helder wordt, dan stap je eruit. En met die missie in je bewustzijn, loop je alle niveaus weer terug. Ik schrijf de hoofdpunten op. Ze kwam verschillende blokkades tegen en het werd duidelijk waar ze naar toe wilde in haar leven, wat de eerste stappen zouden gaan worden. We namen ook de hele sessie op op haar telefoon. Om nog eens terug te kunnen luisteren.

Het is zo inspirerend om samen buiten de gebaande paden te treden. Om diepgaand uit te pluizen wat er speelt. Elkaar te vertrouwen. Dat zij een beroep op mij doet en ik daardoor op nieuwe ideeën kom. Dit is echte samenwerking. Ik ben zo blij dat zij de moed blijft opbrengen om naar aanleiding van haar niet tevreden zijn, terug te komen om het echt goed te krijgen in haar leven. Soms heb je er meerdere lagen voor nodig om echt daar te komen waar je wilt zijn. En soms moet je het anders aanpakken dan je wellicht met andere cliënten zou doen. Dat is het waardevolle van het samen doen en van integratieve psychotherapie.

Dank je wel, lieve cliënte, voor je moed, vertrouwen en volharding en voor onze samenwerking!

“Hier kan ik echt wat mee”, zegt ze blij. En dat maakt mij dan ook weer hartstikke blij.

FONKELS, verhalen uit de praktijk, geschreven door Noor van Gulik. Zij is integratief psychosociaal therapeut. www.fonkel.nu. Deze blogs zijn uit het leven gegrepen en waarheidsgetrouw. Er is altijd overleg geweest met de betreffende cliënt(ë).